vicdan muhasebesi yapamayanlar, yüreğinde iki gıdım sevgi taşımayanlar olmasın bir zahmet dediğimdir.

arkadaşım tamam toplum kuralları, tamam çevre baskısı diyeceksin belki daha bir çok şey de sıralayacaksın yanına; çocuk dünyaya getirme isteğinin..


yok vicdan ve sevgi meselesi bu bildiğin. başkada bir şey değil!
yüreğin yoksa anne olma!
organ olarak kalp taşımaktan bahsetmiyorum burada.. içinde insanlık yok!
içinde bir gıdım vicdan yok!
içinde anlayış ve daha kötüsü sevgiden eser yok!
anne olma sen, ne olur!

seviştik, çocuk oldu kadar basit değil bu arkadaşım..
hayatının tüm yükünün altında eziliyorsun, yapamadıklarını, bastırdıklarını, bunalmışlığını el kadar çocuktan çıkartıyorsun!

sen ne yaparsan yap dayak yediğinde bile "anne" diye ağlayıp eteğine yapışıyor.
bir damla canlıdan hayatının tüm hıncını çıkartıyorsun.

hala aklıma geldikçe devreler yanıyor bende. bu anne müsvettelerine tahammülüm yok inan olsun.
çocuğum yok. tüm çocuklar benim!
görürsem, hiç kusura bakmasın kimse..
karışırım da, çıkışırım da, kavga bile ederim sokağın ortasında..
ne demek 3 yaşlarında çocuğu dövmek???
allahım aklımı koru!!