-o anlar-

o anlar’ı çıkartırsak hayatımızdan, geriye ne kalır?

koca bir hiç. koskoca bir sıfır. ‘o anlar’dır bizi biz yapan.. bazen sevgilinin terk ettiği andır ‘o an’ büyür insan o an.. yağmurlardan sonra büyür..gözlerinizin içine baka baka bağırır sevgili. gidişini seyrederken büyür insan. bir saniyede değişir insan.. derler de.. yaşayana kadar inanmaz insan.. toz pembe hayat güzeldir oysa..

bazen bir doğum anıdır ‘o an’ hayatınıza neşe katacak 2 kilo ağırlığında tatlı bir bebeğin doğum anıdır. sevinçten yapılan saçmalalıkları görmezden gelinen anlardır işte ‘o anlar’..

hayatta yapmam dediğiniz şeyleri yaptığınız andır bazen. o şeydir sizi olgunlaştıran, demir gibi güçlü kılan. ‘o an’ dan sonra artık siz, eski siz olmazsınız.. çok değişir, çok güçlenirsiniz..

ilk kalp kırışınızda ardınızda bıraktığınız parçalardır ‘o an’ . gidişidir sevilenin.. gelmeyecek şekilde gidişi.. gidiş ki ne gidiş… heyhat!..

zaman zaman kaçak yerlerde yaşar ‘o an’ birkaç gram suçtur bazen. ‘o anlar’ da yapılır en güzel hatalar.. en kıyak pişmanlıklar..

hiç affetmez ‘o anlar’ sizi.. ömrünüzce hatırlayacağınız şeyler olarak gelir zihninize oturur.. defaten çakılır. peyderpey gider gibi olur.. gitmez..

‘o anlar’ sizi yok edebilir. öyle bir güce sahiptir ki bir sır olmalıdır bazen. bir sır olarak da kalmalıdır.. en kötü zevklerde bitmelidir..

‘o anlar’ bizi biz yaptı, sizlere de sıra gelecek muhakkak.. ‘o anlar’ ın tadını çıkartın.. hem, o anlar’ı çıkartırsak hayatımızdan, geriye ne kalır?