eserde schopenhaeur, bize tartışma esnasında görünürde olan zafere giden yolları gösteriyormuş gibi yaparak, bizi hem tartışmalardan uzak tutmak hemde istencin sapkınlığına uymamak gerektiği hakkında uyarır; yani ironik bir üslup takınır. filozofun bu tavrı pek alışık olunmasa da, yazının bazı yerlerinde örtük olarak değindiği gibi, 'haklı çıkma sanatı' diye tanımladığı bu akıl yürütme yönteminin kaynağını insan türünün kötülüğünde bulması v.s, hem amacını belli eder hemde bu diğer eserlerindeki görüşleriyle de uyumludur.

kitabın içeriğine gelince, her ne kadar deneyimlediği tecrübelerden yola çıkarak okuması zevkli bir kılavuz hazırlamış gibi duruyorsa da, kendisinin de belirttiği gibi, aristoteles'in 'topikler' eserinde yaptığı dedüktif akıl yürütmelerin (tasım) diyalektik çözümlemesinin aksine, yapılan hatalı akıl yürütmelerin (safsata) yalın gösterimi söz konusu.