her doktorda olmayandır. genellemeleri bir kenara bırakıp karşılaştığım mis gibi bir kadın doktordan bahsetmek istiyorum.

anneannem 87 yaşında, 2 yıl boyunca rahim kanseri tedavisi gördü. ben de daimi refakâtçisiydim onun. yaşı geçkin olduğu için uygulanan tedaviler de ona uygun olarak daha dozajında ve daha yavaş oluyordu. kemoterapi, radyoterapi aşamaları oldukça yorucu. ardından onlar yeterli gelmediği için türkiye'de yalnızca cerrahpaşa ve ankara'daki bir hastanede olan nokta atış tedavisi yöntemi ile sonuçlandı. başardık, anneannem, o güçlü kadın yaşına rağmen o illeti yenmeyi başardı. bu süreçte bahsettiğim anneannemin doktoru bizimle sanki ailesinden bir yakınıymış gibi oldukça samimi şekilde ilgilendi. anneannemle arkadaşı gibi şakalaşıyor onu neşelendiriyordu. bunu atlatmasında o doktorun ağırlıklı olmak üzere verdiğimiz moral ve neşe büyük pay sahibi oldu. besin takviyesi için normalde para ile satın alınan mamaları kendisi bedava veriyordu koli olarak. ve en ufak yanılgıya, yanlışa müsaade etmeyecek kadar da titizdi. anneannem kanseri atlattıktan sonra, bolu'ya gidip yöresel tatlarımızdan, bahçemizden sebze-meyve toplayıp güzelce paket yapıp götürdük. çok mutlu oldu kadın. ayrıca bu süreçte bana da moral veriyordu, dertleşiyorduk.

böyle doktor-hasta ilişkileri de yok değil. o yüzden biraz şans işi sevgili youserlar.