yaşadığın her gün, uyandığın her gün, ülkeyi düşündüğün her an (bkz: gazi mustafa kemal atatürk) 'ü rahmetle anma sebebidir. kurduğu bu ülkenin kendi diyalektiğini muhteva eden bir düşünce sistemi içerisinde ilerlemesini hedef alan, muasır medeniyeti ve bağımsızlığı temel alan bir türk milleti oluşturmayı hayal eden bu yüksek karakteri her gün özlemle anmaya sebeptir ortadoğu. en kötü zamanlarda, bu ülkeden ve bu milletten ümidimi kesmeye yaklaştığım her an "umutsuz durumlar yoktur, umutsuz insanlar vardır. ben hiçbir zaman umudumu yitirmedim." sözünü hatırlarım gazi paşa'nın. bugün laf edilen, beğenilmeyen, cahil denen insanlarla emperyalizme karşı kurtuluş savaşı vermiş ve kazanmıştı atatürk. sırf bu yüzden bile ortadoğu coğrafyasında umut sahibi oluyorsun. tüm zorluklara, tüm olumsuzluklara rağmen gençliğe hitabe'yi okudukça ayakta duracak ve mücadele edecek gücü buluyor insan. bu coğrafyada bu umudu taşıyabilmek bile çok büyük bir ayrıcalık, ruhu şad olsun.