buket uzuner'in balık izlerinin sesi adlı romanıdır benim için.kapağının arka tarafında yazan tek bir isim bile heyecanlandırmıştı oysaki.(bkz: âfife pirî)
ama gelgelelim kitaba defalarca başlayıp sürekli bıraktım konusu mu yazarın uslubu mu bilmiyorum ama bir şekilde kitap kendisini okutmak istemiyor.