sık sık bu yolculukları tekrarlayan biri olarak birçok şey sıralayabilirim buraya.

öncelikle banko, mola yerine gelmesini bekleyip geldiğinde de inip çay ve sigara yapmak. emin olun o sigaranın zevki normalde içilenden daha farklı ve güzel. yine yolcu indirme-bindirme yerlerinde kısa süreli verilen duraklamalarda da inip sizinle birlikte inen 3-5 kişiyle de o sigaraları yeniden tüttürmek, yalnız son dumanı otobüsün içine vermiyoruz ha!

sonra biraz gözlem yapmayı seviyorsanız da tam yeri otobüs yolculukları. benim için sosyolojik bir gözlem alanı gibi çünkü. herkes farklı farklı yerlere farklı telaşlarla gidiyor ve bu yüzlerinden okunuyor.

diğer yandan bir psikiyatrik tedavi niteliğinde, insanın kendiyle hesaplaşmasını sağlayan uzun süreli içsel konuşmaları yaratıyor o zaman diliminde. düşünceler birbirini kovalıyor yol ilerlerken. belki kendinle ilgili fark edemediğin bir şeyi o yolculukta fark ediyorsun. çünkü o an tamamiyle sensin ve kendinsin, özgürsün.

literatürde basit bir eylem olan otobüs yolculuğu aslında yaşamayı bilen için son derece keyifli ve değerli olabiliyor.

otobüs güzellemesi yaptım biraz sanki ama yaşayanlar anlayacaktır.