bende de bu durum yaşanıyor zaman zaman. ama uykudan uyanınca değil. geceleri aynaya baktığımda bazen bu kişinin aslinda ben olmadığımı, sadece yanılsamadan ibaret oldugumu dusundugum oluyor. sanki birkaç saat öncesine kadar başka bir vücuttaymisim da şimdi başka bir nedenden dolayı vücudum değişmiş gibi hissediyorum. birkaç dk aynada bunları düşünerek geçmişimi, tanidiklarimi, okuduğum okulları. arkadaşlarimi, dostlarimi düşünmek ihtiyacı içinde oluyorum. bu şekilde kendimi yeniden benimseyebiliyorum. bu durum sık yaşadığım bir şey değil. nadiren oluyor. ama oluyor. bu arada hormonal bir bozukluk olmadığını biliyorum. yani rüzgar erkoclar gibi bir çelişki hali yaşamıyorum, anlattığım öyle bir şey değil yani. sadece psikolojik olarak kendimden uzaklaşmaya ve fazlaca yalnız kalmaya yoruyorum bu olayı. pek de sevimli bir durum değil.