bir tanesine sahip olduğum hayvan.
aspirin kadardı bendeki modeli eve getirdiğimde , işi gücü bıraktım annesi oldum. koynumda yatırdım yaz günü ceket giydim iç cebine koydum mama hazırlarken yalnız kalmasın diye. ellerimle besledim , gözümden sakındım. patisi mermere değse halı serdim , azıcık duygulu miyavlasa veterinere koştum. küstü yemek yemedi , saatlerce önünde yalvardım elimde mamasıyla. yemiyor diye yaş mama yedim be!
amma ve lakin , bu it hayatımda tanıdığım en baş belası varlık çıktı. evladım oldu , atsam atamıyorum , bıraksam geri gelir. kıyamadığımı bildiği için de her haltı yapabiliyor bana. çiziklerimi falan geçtim 15 dakika önce , 2 günlük kavganın öcünü alayım derken dişini kırdı salak beni ısırırken. kavga sebebi : burnunu öptüm. 2 gündür terör estiriyor evde..

aaah ah... nerde o eski kediler... rip. çikin :(