lisede kendimi boşlukta hissettiğim bir dönemde sevdiğim bir hocamın tavsiyesi üzerine okumuştum. depresif bir havadaydım, yaşıtlarım harıl harıl sınava çalışıp üniversite hayalleri kurarken, ben de arkadaşlarımın sınavı bahane ederek birbirlerine karşı kayıtsız ve duyarsız davranışlarını yargılıyordum. merhaba diyene kadar 1 soru daha çözerim kafası midemi bulandırıyordu ve saçma bir baş kaldırı ama ben de okulda boş zamanlarımda soru çözmemeyi seçerdim. arkada oturur müzik dinlerdim. ya da soru çözen sınıfta yalnız kalmış hocalarımla muhabbet ederdim. evet sonuç olarak arkadaşlarım kazandı. geleceğin doktorları avukatları mühendisleri onlar. ne mutlu. ama ne kadar doğru hep daha sorarım. yaşamın her döneminde her okuyuşta insana ayrı katkı sağlayacak bir kitap olduğunu düşünüyorum. ve alıntılıyorum ''bin yıldır yaptığımız tek şey balık peşinde koşmak artık yaşamak için bir nedenimiz olmalı; öğrenmek, keşfetmek, özgür olmak gibi.'' teşekkür ederim hocam.