hiçbir zaman yöneticiler tarafından vicdani emeller doğrultusunda düşünülmemiş konu.

bu sebeple türkiye'de din asla kültürel bir varlık olamaz.

kaldı ki bu coğrafyanın tek dini islam değil. osmanlı döneminde yahudi, hristiyan ve müslüman zor koşullar altında olsa da birlikte yaşayabiliyordu. günümüz neo-osmanlıcılarının hristiyan bir komşu veya ermeni/yahudi bir komşu isteyeceğini hiç zannetmiyorum.