tanışsalar, hepsi birbirini öyle çok sever ki. düşünüyorum da resmen birbirleri için yaratılmışlar. birisi çalmayı seviyorsa öteki söylemeyi seviyor, beriki rakı seviyorsa, geriki sofrasını kuruyor... o derece. hatta böyle topluca annemin eline öpmeye gitseler, annem bana hiç acımaz, bunları prenses gibi kızlar bulup, evlendirir... ben de uzaktan ekmek kemirerek izlerim olup biteni, "acaba adım geçecek mi?" diye sokulurum ama kahkahalardan hiçbir şey duyulmaz...