geçen sene eve hırsız girdiği için deliğe anahtarı sokmaya çalışmadan anahtar deliğine bakarım. sanırım biraz da hırsızlarla karşılaşmaktan korkuyorum.

yaklaşık 3 saat önce okuldan çıktım. her zamanki anahtarı cebimden çıkartırken kapıya baktım. kalbim hızla çarpmaya başladı. biraz korku biraz endişeyle beraber telefonu çıkartıp 155 i aradım. telefon çalarken alt katta ki komşumuza gidip durumu kısaca anlattım. telefon telesekreterden çıkıpta polise bağlanana kadar ne kadar süre geçtiğini pek anımsamıyorum lakin pek fazla geçmese olacak. karşıdakinin "155 iyi günler" demesiyle kendime gelip eve hırsız girdiğini acil bi ekip göndermelerini istedim. adresi verdim ve beş dakika kadar sonra polisler eve geldi. polislerin erken geldiğine şaşırdım lakin tavırlarına şaşırmadım. geçen sene ki gelen polislerin tavrıyla aynıydı. dünya umrunda değilmiş gibi merdivenleri çıkıyor aynı zamanda telefonda arkadaşlarına akşam nerede buluşacaklarını söylüyordu.

geçen sene ilk gelen ekipten sonra olay yeri ekibi gelmişti. olay yeri ekibi eve girdiğimiz için kızmıştı. halbu ki ilk gelen ekibe sorduğumuzda "parmak izlerinden birşey çıkmaz eve girebilirsiniz" demişlerdi. durumu onlara anlatınca onlar ne bilecek gibi birşeyler söylemişlerdi. tam hatrımda değil şimdi.

bu sefer gelen ekibe ısrarla sordum "olay yeri ekibi gelmeden herhangi birşey yapmalı mıyız?" diye. gelen poliste aynı tavırla "sorun olmaz açın kapıyı siz" dedi.

geçen sene anahtar deliğe hiç girmiyordu. polislerin gelmeside uzun sürünce tornividayla bıçakla çok uğraşmıştık. ama açamamıştık. gelen polisler ise tek bi tornivada hareketiyle kapıyı açmıştı.

bu sefer anahtarın gireceği yer kesilmişti lakin anahtar kapıyı açıyordu. korkuyla beraber kapıyı ağır ağır açtım. korktuğum gibi bişey yoktu. herşey yerli yerindeydi. polise isterseniz bir yerlere dokunmayalım dedim. o da "haklısınız" dedi. sanki ben polismişim de adamın evine hırsız girmiş gibi hissettim bir an.

odaları gezdim herhangi birşeyin çalınmadığı gibi hiçbir şey yerinden bile oynamamıştı. ya kilidi tam olarak açamadılar yada kilidi açarken binaya giren bayanların sesinden korkup kaçtılar.

polislere gitmeden ısrarla olay yeri ekibini istediğimi söyledim. gönülsüz gönülsüz karakolu arayarak kayıt oluşturdular. giderkende "olay yeri ekibi 5 dakikayada gelebilir 2 saate de gelebilir" dediler. tamam bekliyorum ben dedim. 1 saate yakın bekledikten sonra kimse gelmeyince 155 i tekrar arayarak olay yeri ekibinin gelmesine gerek kalmadığını 1 saattir kilitsiz kapıyla oturduğumu kilidi değiştireceğimi söyledim. teşekkür edip kapattım.

sözün özü eve giremeseler bile muazzam bir korku yaşatırlar.