gece bir buçukta yatağıma uzanıp kafa lambamla bulantı kitabını okumaya başladım. uzun zamandır rahatsızlık duyduğum düşünceler, cevabını bulamadığım sorular kafamda kitapla eş zamanlı olarak dönmeye başlamışken saat 02.47'de babamın telefonu çaldı. ben kafa lambamı kapattım. bir süre yatağımda bekledim sonra odadan çıktım. annem ve babam paltosunu giymişti. annem iki ev yanımızda oturan, babamdan biraz yaşlı komşumuzun öldüğünü söyledi. kalp krizi geçirmiş.
saat 3te bu yazıyı yazmaya başladım. saat 3.09da neredeyse her gün gördüğüm, bana avukat kızım diye seslenen ve balkonda okuduğu kitabını bırakıp halimi hatrımı soran o sevecen hocanın artık olmadığını fark ediyorum. sanırım bu yüzden annem "öldü" dediğinde hiçbir şey hissetmedim. hala da anlayamıyorum. bir insan nasıl ölür? 5 yaşındaki bir çocuk gibi soracaktım nerdeyse, anne nerde şimdi o?