ölüm korkusu.

aslında erken ölüm korkusu.

erken ölüm olur mu demeyin.

gezilecek bu kadar çok şehir, okunacak bu kadar çok kitap, izlenecek bu kadar çok film, tanışılacak bu kadar çok insan, sevilecek bu kadar çok hayvan, tadılacak bu kadar çok yemek, öğrenilecek bu kadar çok bilgi, dinlenecek bu kadar çok şarkı, yüzülecek bu kadar deniz varken ölmekten bahsediyorum.

mezun olamadan, ayrı eve çıkıp ailemi yemeğe davet edemeden, iyi maaşlı bir iş bulup ayın 15'i bütün paramı yiyemeden, bir köpek alamadan, kardeşimle beraber içemeden, birinin elini tutup gözlerinin içine bakamadan, aşık olamadan, aşk acısı çekemeden, hiç bilmediğim bir ülkede kaybolamadan, bir çocuk hatta torun sahibi olamadan, emekli olup yazlık alma planları yapamadan ve geriye dönüp baktığımda 'ne çok hata yapmışım' diyemeden ölmek...

şu dünyayı iliğine kadar sömürmeden ölürsem, üzülürüm.