hayal, insanin kendinde gormek istediginin baska bir nesne olay ya da kiside yansimasini yaratip kendine bazen iyilik bazen de kotuluk yapabilecegi tehlikeli bir şey bana göre.

konu insansa, kendimize yetmek ve kendimizi sevmek uzerine eksikliklerimizi baska insanlar uzerinden tamamlamak adina buyuk cabalara girisiyoruz. onlara sormadan, onlari biraz bile bilmeden, onlara yukledigimiz beklentilerle onlari tanrilastirip kendi boslugumuzu doldurmasini, hediye bekleyen bir cocuk gibi heyecanla bekliyoruz. zamanlar boyu insan kendi tanrisini yaratip ona tapindi ve ondan bir seyler bekledi. oysa bu beklentinin altinda hep kendi ezildi cunku tanrisini yaratan tanri kendisiydi.

her sey kendi benligimizle alakali. her hayal kirikligi insanin kendine donen o keskin virajli yoludur. her yol "ben" e cikar. her yol "ben"den cikar. hayal kirikliklarimiz bizim "kendine gel" sinyallerimiz, eger yeterince kulak verirsek.