yemek, içmek, uyumak gibi bedenin ve ruhun temel ihtiyaçlarından biri olmasına rağmen din kavramı ve toplumsal yaşam doktrinleri sayesinde; ahlak, aile, soyların devamlılığı, günah, haz ve arzu nesnesi olma/olmama hali üzerinden iktidarın bir nevi temsili haline gelmiştir.

cinselliğe antik çağda olumlu anlamlar yüklenirken, tek tanrılı dinlerin ortaya çıkmasıyla dinler onu kötülükle, günahla özdeşleştirmiştir. bunu tek eşli evlilik kurumu çerçevesinde kabul ederek ona üremeye yönelik bir amaç ilkesini dayatmıştır. ayrıca cinsel ilişkiden uzak durmayı, bekareti üst düzey bir ruhsal değer olarak kabul ettirmiştir.

bu yüzdendir ki cinsellik karşısında insanlar değişik davranış kalıplarına bürünmeye başlamıştır. yasaklama, yok sayma, suskun kalma, meşrulaştırma, yüceltme, kategorize eme gibi.