hiç aşık olmadım. hayatımda hiçbir şeyin eksik olduğunu hissetmedim. demek ki hayati önem taşıyan bir şey değilmiş. e ne gerek var o halde? etraftan gördüğüm kadarıyla çekilen acı alınan zevkten fazla. pragmatist bir yaklaşımla aşık olmaya gerek olmadığını söyleyebilirim. tabi bu çoğu zaman sizin elinizde olmuyor değil mi? o zaman aşık olmamak için tavsiyeler:

-siz bulunmaz hint kumaşısınız, kendiniz için. bunun farkında olun ve daima kendinizi sevin.

-mutlu olmak için kimseye ihtiyaç yok. beden ve ruh sağlığınız her zaman birinci planda olsun.

-birisine bakınca kalbiniz güm güm atıyor mu? başka tarafa bakın. olabildiğince uzak durun.

-gece aklınıza mı düştü? film açın, daha yakışıklı/güzel oyunculara odaklanın.

-takıntı haline mi geliyor? kötü yönlerini ve kusurlarını bulun. bunlara odaklanın ve kendi kendinize daha iyilerine layık olduğunuzu sürekli tekrarlayın.

-muhabbet kurun. konuştukça aslında kötü karakter özellikleri olduğunu anlayacaksınız. çatışan fikirleriniz üstüne konuşun. uyumsuz olduğunuzu kendinize hatırlatın.

-sizi çok sevdiğini mi söylüyor? etrafınızda boşanmış çiftleri, ayrılan arkadaşlarınızı ve biten nice aşkları düşünün. evet hepsi bitiyor. hem de acı sonlarla.

-aşk şiirleri dinlemeyin, romantik filmler izlemeyin ve melankolik aşk şarkılarından olabildiğince uzak durun.

-her zaman mantığınızla hareket edin.

eh aklıma gelenler bunlar. aşksız günler dilerim...

2 yıl sonra gelen düzeltme: aşık oldum arkadaşlar olay böyle değilmiş demeyi o kadar çok isterdim ki ama... ulan yazı hala çok mantıklı geliyor nasıl eksilediniz bunu aklım almıyor