bak şimdi, tam uyumak üzereyken uyandım. korkularıma sarılıp hazırlanmıştım uykuya. beni beklemiyormuş. yine yürüyüşe çıkmış. kahkaha sesleriyle çıktım uyku halinin derinliğinden bilinç yüzeyine. sonra ah! dedim uyuyacakmışım az kalsın. büzdüm ağzımı yüzümü. dilimde dış macunu tadı. burnumda ter kokusu. korkularım sandığımdan da sıcakmış. diğer yüzünü çevirdim bu yüzden. endişelerimle karşılaştım. endişemin kollarında sen vardın. kırmızı göz altların karanlığın içinden bana gelip havaya dumanını üfledin. diktin gözlerini üzerime. kaçacak yer aradım, saklanayım istedim. her yer karanlık bir benim üzerime tutuluyor ışık.

sonra gökyüzünü görmek için çıktım dışarı. parmaklarımda bir karınca. kendime süt koydum. unutmuşum içmeyi. belki de canım istemedi. pardon midem. şimdi oturdum yatağımın dibine. süt yudumluyorum. ha bir de bir şeyler tıngırdıyor. yazarken dinlemiyorum. ama şimdi kulak verme vakti.

karıncayı balkondan attım.
hapşırıp duruyorum.
midem bulanıyor diyince akıllının biri kahve çek içine dedi. burnumdan çektim.