eylül
bu ne güzel bir son buluş
ayrılırken bütün o kuru rüzgârlarını, esip uçurmalarını bize armağan ediyorsun
eylül, bu ne güzel serinlik böyle
hem içimi titreten hem de ılık bir yastık arasının -yalnız olmayanlar için ılık bir kol altının-
keyfini bahşeden
bu ne şaheser. esişine sağlık:)
ne içeri girmek istiyorum ne de sıcağı özlemek. seni özlemişim
seni özlediğimi fark etmek tam da sen gidiyorken güzel.
ardında bıraktıklarınla avunacağım yine tam onbir ay. seni bekliyor olacağım
özlemle
dört gözle
eylül, ne olur çabuk geri gel