emrah serbes: sonunda "t" yok kitabi ile yakin zamanda raflarda yerini alacak olan yazar.

gectigimiz haftalarda evinin salonundan bir fotograf paylasmisti. sehpanin uzerinde behzat c senaryosu, yaninda agzi tikabasa dolu bir kultablasi, karsida televizyonun yaninda ici dolu minibar ve tv'nin altinda icilmis siseler siralanmisti. bu ictigi ickinin sisesini siralamak, universitede arkadaslarina "bakin ben cok icerim parami buna yatiriyorum" demenin ergence bir davranisiydi. ogrenciler sigara paketi ve bira sisesi dizerdi salonlarina. bir pislik icinde yasardi cogu ama o bira siseleri o pis muzesinin en onemli eseriydi. kisaca yasam kalitesini sorgulayacak degilim o kultablasinin oldugu yerdeki kokuyu dusunemiyorum. yazari cok severdim behzat c kitaplarini okumus, roportajlarini dinlemis, cesur yorumlarina katilmistim. ama...
koca bir ama... o fotografindan sonra kendisine olan saygimi yitirmis takibi birakmistim. icki sigara icmesinden dolayi degil ben de yeri geliyor kullaniyorum ama yasadigim yeri ahira cevirecek kadar kendime olan saygimi kaybetmedim. dikkat cekmek icin caba sarfeden ergenler gibi bakin icki iciyorum diye kimsenin gozune sokmadim. acin bakin tum paylasimlarini ozellikle bir icki sisesi ve sigara paketini koyuyor kadraja. hani bir rahatsizlik baslamisti sosyal medyada kurk mantolu madonna ile kahve fotosu paylasirdi gunumuz kezbanlari. al iste ayni durum. patolojik bir rahatsizlik bu.

yazarligi birakip boksa baslamisti, dayanamadi geziden nemalandi, basinda dikkat cekmeye calisti kimse cagirmadi yayinlarina, 100 kisinin anca dinledigi radyo yayinlarinda gosterdi kendini ki kazadan iki gun sonraki bir yayinda araba hizi uzerinden geyik yapiyordu. simdi cikip bana vicdan gosterisi yapmasi inandirici gelmedi. uyusturucu yada icki etkisi altindadir deme sansim yok testlerden sonra ortaya cikacak ama boyle birsey varsa sasirmam. kendisine saygisi olmayanin baskasinin hayatina ne kadar saygi gosterecegini saniyorsunuz.