...çamaşırhaneleri düşünüyorum. oralara giderken neler giymezdim ki: şortlar, kot, koşu pantolonları. makinelere neler neler koymazdım ki : kendi çamaşırlarımı, kendi sabunumu, kendi paramı, kendi başıma kazandığım parayı. böyle bir denetime sahip olmayı düşünüyorum.

şimdi aynı caddede yürüyoruz, kırmızı çiftler halinde, hiçbir erkek laf atmıyor, bizimle konuşmuyor, bize dokunmuyor. hiç kimse ıslık çalmıyor.

birden fazla özgürlük çeşidi vardır, derdi lydia teyze. bir şeyler yapma özgürlüğü ve bir şeylerden sakınma özgürlüğü. anarşi günlerinde, bir şeyler yapma özgürlüğü vardı. şimdiyse size sakınma özgürlüğü veriliyor. azımsamayın bunu sakın.

(bkz: damızlık kızın öyküsü - margaret atwood)