son zamanlarda hayatım yetişkin sorumluluklarıyla, hayallere bir adım daha yaklaşmayla falan geçiyor. hayatımın akışında ilk defa söz hakkına sahip olmuşum gibi hissediyorum. haftaya istanbulda tamamen yabancı olduğum bir ortama pat diye düşeceğim. sosyal korkular devam ediyor tabi, en çok da böyle yalnız olduğum durumlarda.

bir de hâlâ erken kalkma mevzunu çözemedim, onu da bi halletmek lazım kısa zamanda.