iki godfather arasında çekildiğini okuduktan sonra beklentimi o yöne evrilttiğim, ancak izleyince son derece minimalist olması ile beni ters köşe etmiş, oldukça güzel bir filmdi "the conversation".

izleyen sinemaseverler film boyunca elbette bir iki filmi ve yönetmeni de anacaklardır; film de zaten hiç saklamadan özellikle son bölümü ile hitchcock'a ve antonioni'ye selamını eksik etmiyor. dahası, watergate skandalı ve dönemin amerikan iç politikasına da yönetmenin sessiz kalmamak istediğini görmek mümkün.

detayları ile iyinin de ötesine geçen bir film. (bkz: blow up - michelangelo antonioni) izleyenler için bir sonraki durak olmalı. buradan sonraki istasyon da pekala (bkz: das leben der anderen - florian henckel von donnersmarck) olabilir.