(başlıktaki "başlaması" kelimesi burada kendimi yaşlı hissetmeme sebep oluyor, yapmayın arkadaşım böyle şeyler :p)

bu konuda nispeten deneyimli olarak söyleyebilirim ki elbette onların evlenmesi iletişimde dönüşüme sebep oluyor; daha az temas kurabiliyorsunuz, daha çok empatik olmaya çalışıyorsunuz. ama böyle dönüşümlere tek etken bu değil ki sonuçta, başka şehre/ülkeye taşınmış, farklı mesai saatleri olan bir işte de çalışıyor olsa benzer bir durum olurdu.

az önce aklıma geldi, hayatımız elek analizi gibi biraz; farklı büyüklükteki taneciklerin (çevremizdeki insanların yani) hayatımıza nüfuz edebileceği belli bir sınır var, herkes her elekten geçemiyor sonuçta. zamanla eleklerimizdeki boşluklar veya o taneciklerin ebatları değişiyor yaşanmışlıklarla, sınırları da değişiyor böylece. önemli olan kaplarımızdakilerle mutlu olabilmek :)