hadi ben de eksik kalmayayım. yeşil gözlüyüm. baya yemyeşil. ama daha gözlerimin rengini hemen fark edene rastlamadım. önce gözlük tabii. "aa, sizin gözleriniz yemyeşilmiş." lafını o kadar çok duydum ki, artık fark edenlere şaşıyorum. lens de kullanamıyorum. kullandım bir ara, neredeyse kör oluyormuşum, sonra vazgeçtim.
araba kullanıyorum. gözlüksüz kullanmam imkansız. şimdi de kış sayılır. kalın paltolar, elde kitaplar, çanta, kahve ıvır zıvırı, bi yığın şey. ellerim kollarım hep dolu. ve o lanet maskeler. sürekli düşürüyorum. bi tak, bi çıkar. hem gözlüklü olup hem bu maskeyle yaşamak ne zormuş.
allah başka keder vermesin. ^.^