önceki gün bana söylediklerini düşündüm.gece boyunca bunu düşündüm. sonra bişey farkettim.derin bir uykuya daldım. seni de hiç düşünmedim...neyi farkettim dersin?

-bilmiyorum..

-sen daha çocuksun..konuştuğun şeyler hakkında en ufak bir fikrin yok..sana kadınları sorsam bana tercihlerini sıralayabilirsin..belki bir kaçıyla birlikte oldun.
sevdiğin bir kadının yanında uyanmanın gerçek mutluluk olduğundan söz edemezsin.. zor çocuksun... belki sana savaşı sorsam bana shakespere'in sonelerinden biriyle karşılık verirsin. sen bir savaş yaşamadın. en iyi arkadaşını kollarında kaybetmedin.son nefesini verirken onu seyretmedin..sana sevgiyi sorsam şiirle karşılık verirsin. bir kadının gözlerinin içine hiç bakmamışsındır. kendini çaresiz hissetmemişsindir. tanrı bu dünyaya melek göndermiştir.seni cehennemden uzak tutmak için. onun meleğin olduğunu asla farkedemezsin. sevdiğin birini kaybetmedin. çünkü bu sadece kendinden daha çok sevdiğin birini kaybettiğinde ortaya çıkar.senin hiç bir şeyi sevecek kadar cesur olduğunu sanmıyorum !.. kimse duygularının derinliğini bilemez ama sen sadece bi resme bakıp benim hakkımda herşeyi bildiğini sandın ve hayatımı yorumladın !.. (bkz: good will hunting) (bkz: robin williams)