küçükken her yıl annemin anneler gününü kutlardım. benim için görev gibiydi. günler öncesinden hazırlık yapmadım hiç; çünkü annem hediye almak konusunda beni heveslendiren biri değildi. hiçbir şey için çok mutlu olan biri değil bunu unutmuşum o zamanlar. sonra bir gün bir anneler gününde hediye almadım. dünyaya meteor düşmemişti, her şey olağan seyrinde devam edebiliyordu, annem her zamanki gibiydi. hediye almayı bıraktım ben de. şimdi anneler günün kutlu olsun bile demek aklımıza gelmiyor, zaten ne önemi var ki böyle günlerin, ben annemi seviyorum.