objenin, sujeyi değerlendirmeye tabi tuttuğu eylem.

eleştiri, ağır bir sorumluluk gerektirir.

en önemlisi ise eleştiren kişi gerçekten bilgi sahibi olması ve bu bilgiyi doğru zamanda kullanmasıdır.

eleştiri salt olumsuzluk olarak algılamamak gerekir.

eleştiren çoğu zaman size yol gösterebilir.

misal; ben üniversiteye ilk başladığım yıllar da fazlaca kulaktan dolma bilgi kullanıyordum. herhangi bir emelim yoktu bunu yaparken. bir gün cafe'de toplanmış sohbet ediyoruz ders sonrasında. kültürler hakkında konuşuyoruz. bende çok biliyorum ya hemen atladım sazan gibi. işte şu kültür'de şöyle yapılıyormuş. ortaya attığım fikir ise bir yerlerden duymuştum. pek araştırmamıştım.

neyse sohbet bitti sonraki derse katılmak için yol aldık. diğerleri başka yönlere giderken yanıma usulca arkadaşım sokuldu. kumpas dedi. az önce sen bir kültürden örnek verdin çok güzeldi. bilmiyordum bunu dedi. kaynağı ne bu bilginin dedi. birden kızardım, ne söyleyeceğimi bilemedim. sonra bana hayatımın en önemli ayarını verdi.
şöyle ki;

"kardeş bak madem bir bilgi ortaya atıyorsun bunun kaynağını ve araştırmasını önceden yapmış olman hem senin hem de başkalarının yararınadır. desteksiz ve kaynaksız her bilgi seni ortamda rezil eder. bunu yaşamak istemiyorsan araştır lütfen."

dedikten sonra ben kendime gelemedim ilkin. sonra hak verdim.

o gün bugündür bilmediğim ya da araştırmadığım herhangi bir konuda atıp tutmam. en azından rezil olmaktan iyidir.
ha unutmadan; dinlemek, konuşmaktan daha iyi be kardeşim. kendini geliştiriyorsun, ufkun açılıyor, yeni şeyler öğreniyorsun vs.

(bkz: üniversitenin insana kazandırdıkları)