kim ne kadar kötülerse kötülesin herkesin zaman zaman içinde bulunduğu duruma veya hissettiği duyguya uygun bir arabesk şarkı vardır. her ne kadar arabeske burun kıvırsa da insanlar herkesin bir zamanlar diline birkaç arabesk şarkı sözü dolanmıştır.

arabesk müzik yerden yere vurulur ama dinlenilir. bu bihter'i ahlaksızlıkla ve topluma kötü örnek olmakla suçlayıp aşk-ı memnu'nun reytinglerini tavan yaptırmaya benzer.

düşünecek olursak orhan gencebay: " şaşıran sen mi yoksa ben miyim bilemedim/çıkmaz bir sokaktayım yolumu bulamadım/öyle bir dert verdin ki kendime gelemedim." diye ifade ederken derdini, orhan veli kanık'ın ifade tarzı şöyledir:

"bilmem ki nasıl anlatsam;
nasıl, nasıl size derdimi?
bir dert ki yürekler acısı
bir dert ki düşman başına.
gönül yarası desem...
değil!
ekmek parası desem...
değil!
bir dert ki...
dayanılır şey değil!"

game of thrones izleyenler bilir. jon snow der ki: "bazen farklı yollar, aynı kaleye çıkar." bu da onun gibi. insanlar farklı şekillerde acıya karşı koyar, farklı yollarla yarasını sarar. sadece kiminin yarası derindir. fazla kanar, bandaj tutmaz. kiminin yarası küçük bir yara bandıyla kapanır. arabesk derin yaraların bandajıdır. ne de olsa çoğunluğunu kaybedenlerin ve bir yerinden bir şekilde yara almışların oluşturduğu bir ülkenin çocuklarıyız.