"gönül ne kahve ister ne kahvehane/gönül muhabbet ister kahve bahane" derler, buram buram kokan bir fincan kahveye haksızlık ederler.

kahve çekilen bir sokaktan ne zaman geçsem mutlu olurum. o kokuda öyle bir büyü var ki kime ulaşsa aklını başından alır.

"kahvenden bir yudum bile almamışsın,
korktum mu beni bir kırk yıl sevmekten?" der küçük isender. ne kahveler bitsin, ne sevgiler.