kağızman'ın bir köyünde bir çift öküzüne tutunan veli ağa ile metropol insanının eşit derecede gülünç ve sahte tutamaklara sahip olduğunu söyler bu kitap.

"dünyada hepimiz sallantılı, korkuluksuz bir köprüde yürür gibiyiz. tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır." cümlesi etrafında, sahte ve gülünç olmayan tek tutamağı, gerçek sevgiyi arayan bir adamın hikayesidir.