yonca sapı.

arkadaş kime dediysem o ne la öyle diyor, halbuki küçükken bizim mahallede baya revaçtaydı. bildiğin eriğe dalar gibi dalıyorduk. tabi yutmuyorduk, sadece çiğneyip o ekşimsi tadı alıp atıyorduk, sadece sapı tabii bunu bir daha belirteyim yaprağı pek tercih edilmezdi. iyice büyüyüp olgunlaşanları kartlaşır ve o mayhoş tadı vermez, yeni bitmiş taze yonca en makbulüdür. böyle de bir çocukluk işte.