ingmar bergman'ın avrupa sineması açısından mihenk taşı olarak kabul edilebilecek aşmış filmi. filmin özeti, hemşire alma'ya hayat veren bibi andersson'ın sarf etmiş olduğu "aynı anda tek ve aynı kişi olunabilinir mi?" cümlesinde gizlidir.

persona, isviçreli psikiyatr carl gustav jung'un ortaya atmış olduğu bir kavram olup "maske" olarak tanımlanabilir, kişinin günlük hayattaki ihtiyaçlarının çevreye olan tavrı üzerindeki belirleyiciliğinden yola çıkar, bilinç ve bilinçdışının sürekli kendi aralarında yer değiştirdiğini ve "normal" olarak tanımlanabilecek kişiliğe sahip insanlarda bile hayatın akışı içerisinde karakter bölünmesi görülebileceğini ifade eder. yani günlük hayatta kişinin dış dünyaya yansıtmış olduğu karaktere bağlı olarak neyin gerçek neyin rol olduğunun bilinebilmesi oldukça düşük bir ihtimaldir.

nitekim film jung'un persona'sının hayat bulmuş, somutlaşmış halidir ve bant kopup film bittikten sonra insanın üzerine bir bergman karanlığı çöker.