gerçekten de türkiye'de bir kaç farklı coğrafyayı saymazsak dünyanın kalanından farklı görüntülere sahne olan tarihtir. farklılık, 1 mayıs'ın işçi mücadelesinin zayıf olduğu dönemlerde bile hatırı sayılır sayıda insanı harekete geçirmesindedir. avrupa'da katılım ve coşkunun daha az, eylemlerin daha dağınık olduğu görülecektir. bir taraftan da marksizmin ve takipçisi olma iddiasındaki diğer akımların sembollerinin eylemlerde ciddi bir rol oynadığı söylenmelidir ki buna da özellikle son yirmi yıllık dilimde fazla yerde rastlayamazsınız.

zannımca bunun temel nedeni, bu coğrafyada 1 mayıs'ın taşıdığı evrensel, tarihsel anlamın ötesinde bir karakter kazanmasıdır. 1977 1 mayıs'ı, 2007'den bu yana süren taksim savaşları, sistemli yasaklama, verilen kayıplar derken türkiye'de, 1 mayıs'ın 1886'nın simgesi olmaktan uzaklaştığını, bizzat ülkedeki mücadelenin tarihini temsil etmeye başladığını söylemek yanlış olmayacaktır.

yakın tarihin en büyük sosyal hareketi gezi'nin yine bir 1 mayıs döneminde ortaya çıktığını ve en önemli hareketlerinden birinin yasaklanan taksimi özgürleştirmeye çalışmak olduğunu da kaydetmek gerekir.