özellikle zorlu askerlik günlerimde özellikle bay dostoyevski'nin bana eşlik ettiği kah kumarcı olduğum, kah beş parasız bir memur olduğum, kah üniformalı bir rus subayı olduğum, kah yer altında bunalımlara girdiğim, beni tamamen dünyasına çeken über harika edebiyat türü.

bu kadar sevilmesinde türkçe'ye çevirirken anlam yitirmesini minimize eden çevirmenlerin de payı büyüktür.

bence rus edebiyatı küçük yaşlarda değil özellikle üniversite ilk sınıflarından itibaren okunması gereken bir türdür. çocuklarınıza hava olsun diye suç ve ceza okutmayın mesela, bırakın daha olgun dönemlerinde okusunlar ki içinden bir şeyler alabilsinler.