yasliliktan onceki son duraktasin, olgun. yari yasliliktasin. orta yasliligin sonlarinda veya ilerisinde, yasliligin ensesindesin. ya da yaslilik senin ensende.

pek bir durgunsun bu gunlerde. yoksa dingin mi demeli? hani hic hevesin kalmamis sanki. ama haklisin, neden kalsin ki? bu dinginligin degil mi olgunluk dedikleri zaten? bu bosvermisligin, bu vazgecmisligin, bu sessizligin, bu kabullenisin. bu degil mi zaten en cok hoslarina giden tarafin? olmus artik dedikleri. pek bir olgun dedikleri.

olgunluk, olgunluktur. hani ordegin o'su ile baslayan ve 4. harfi uzumun u'su olan. olgun. olu gibi. olmeliydin zaten cok onceden. cok eski zamanlarda, insanligin ilk caglarinda, bir insan ortalama 30 yil mi ne yasarmis. en dogal zamanlarimizin o eski caglar oldugunu dusunursek olgun, simdiye kadar coktan olmeliymissin zaten. ondan bu fiziksel varligina ters mutenasip zihinsel varligin. ah su ilaclar, ah su doktorlar, ah su tip... simdiye huzur icinde ucup gitmistin belki mevsimi gelmis diyarlara.

heba ettin koca bir omru. gerceklestirdiginden cok, gerceklestiremediklerin oldu. insan beyni, insan ayaklarinin yurumeye gucu yetmeyecegi kadar uzaklara yurumeyi ve insan kanatlarinin ucmaya gucu yetmeyecegi kadar enginliklerde ucmayi arzuluyor. dusun ki bir canlisin, su icmeden yasayamazsin fakat agzin, dilin, dudaklarin yok. susuzluktan oluyor ama su icemiyorsun. kelimenin gercek anlamiyla olursun. olmek zorundasin. olmeden once muhtemelen cildirirsin da.

iste bizler o cildiran canlilariz, olgun ve olmemize pek bir sey kalmadi. ayni anda kuzeyde ve guneyde olmayi cok istedik fakat bu mumkun olmadi. bu mumkun olmadikca kabugumuza cekildik. acizligimizi anca kavrayabildik ve gitmeye cok haziriz.

geriye bizden hicbir sey kalmayacak. geriye kainatlar biraksaydik umrumuzda olur muydu? bizden sonrasi tufan olsa, bizim icin zerre anlami olabilir mi? gelmeden once nasildiysa yeryuzu, gittigimizde ayni kalacak. hicbir fark yaratamadik. yaratamazdik. fakat yaraticilik beynimizin kivrimlarindaydi, beynimizin oksijeniydi. ancak, yaraticilik bu yaralanan, kanayan ve olen bedenlerden beklenmemeliydi. cildirmamak elde degildi. hayal edebilip, gerceklestirememek er gec tanriyi yaratmaliydi. boylece dedik ki: "asla yok olmayacaksin insan. hayal ettigin o ebediyete muhakkak ki kavusacaksin. yaraticiliginin karsiligini sonsuzadek alacaksin". cildirmamak mumkun degildi ve nihayet cildirmistik.

olgunlar ve cilginlar diye ayirdisalar da bizi, aslinda hepimiz cilgindik. kimimiz ise iyice delirmis, cennetler hayal etmis, dinginligimize kavusmus ve olgunlasmistik.

hastaliklar, ziyaretine gelecek bu yakinlarda, olgun cancigazim. onlara teslim ol. fazla debelenme. debelendikce uzar omrun. uzadikca cogalir agrilarin. ayaklarini uzat, ellerini gobeginde birlestir ve yorgun gozlerini kapat babacigim.

cogu gitti azi kaldi be babam. hem belki cektiklerinin karsiliginda odullendirilir ve daha cabuk kurtulursun bizden ha? yalanlarla sevgili olmanin tam zamani simdi.

caresizligin delirttigi bir kadin ve son bir sey istemek: odullendirilmek, huzur, cekip gitmek. ne cektin be yavrum? ne cektin be annem?