aşık veysel'in sohbetinden nemalanıp kötü müzik yapılamayacağının kanıtlarından.
özgün, yaratıcı, karakterli bir insan ve müzik insanı. huzur verici bir sese sahip olması, tam da onun o güzel iç dünyasının dışa vurumu gibidir. serserişarkısında serseriliği anlatış biçimi bile ne çapta naif bir insan olduğunu görmemize yeter de artar bile. ve yine bu noktada cümlemin başına dönüyoruz. veysel'in o zamanın ötesinde düşünce yapısı, güncel olayları değil çok daha geniş görüsünü çok iyi özümsemiş olması ona bu aşmış sükuneti kazandırmış gibi. tabi ki bunda bülent ortaçgil'in de payı vardır. her üçüne de sonsuz saygılar. her biri sonsuza dek yaşayacaklar.