normalde hakkında yazmak istemediğim fakat haksız eleştirilere maruz kaldığını gördüğüm için yazma gereği duyduğum hakan günday eseri. özellikle insanların kendisini camus, dostoyevski gibi ortak noktaları olan yazarlarla karşılaştırması -ki bunu yapmak yazarı anlamayı güçleştirecektir- anlamsızdır. mesela bakıyorsunuz üslup açısından kitapta da adı geçen gecenin sonuna yolculuk kitabından hallice. karakterler yaratıcının hayranlık duyduğu karakterlerle ciddi anlamda benzerlikler içeriyor (özellikle rimbaud). daha bir çok argüman bu romana yönelik eleştirilere dahil olabilir. fakat şunu da anlamak lazım ki bir eseri güzel kılan her zaman eşsiz olması, daha önce söylenmeyeni söylemiş olması, çok ince mesajlarla mesaj kaygısını gidermesi vesaire değildir. bu kitap hedef aldığı yaratımı başarıyla gerçekleştirmiş bir kitaptır.