artık gerçekten bıktıran şey. 1.5 ay önce ev sahibinin "evi sattım gençler 2 ayınız var hadi dağılın" demesiyle başlayan bu süreçte, tüm ailem hem fiziksel(ev bakarken) hem de mental çok zor bir süreçten geçtik. nedeni de yaşadığımız yerdeki kiraların kentsel dönüşümden dolayı bizim kiramızın 2 katına çıkması oldu. 27 yıllık hayatımın geçtiği, sokaklarında top oynadığım, ilk arabanın altından topu çıkardığım, ilk bisiklet zincirimin attığı ve eve siyah yağ içinde gidip azarı işittiğim, ilk dizimi kanattığım, ilk aşık olduğum ve eve zıplayarak geldiğim bu sokaklardan para gibi bir kağıt parçası yüzünden taşınmak insana ağır gelse de, hayat tabii ki böyle. yapacak bir şey yok. son on gündür nispeten daha ucuz diye, avrupa yakasında ev bakıyorum. sonunda da kurtuluş civarında bulma noktasına geldim. ama bu yazının konusu o değil.

geçen gün göztepe parkının bağdat caddesine bakan kısmında chp gençlik kollarının bir pankartı vardı boydan boya. "ev kira, ama kadıköy bizim" diye. işte öyle sevdim seni kadıköy, işte öyle sevdim seni hatboyu, işte öyle sevdim seni bağdat caddesi, işte öyle sevdim seni minibüs yolu, şu anda annesiyle ilişkiye girilip bırakılan 12-13 yaşında korka korka bindiğim banliyö treni, dolmuşlar, kaykaycı cocuklar, dilenci teyzeler, çingene çiçekçiler. hepiniz benim çok büyük bir parçamsınız.

bir çoğunuz insan o avrupa yakası denen sikko yere, anadolunun dört bir tarafından gelirken 10lu yaşlarının sonunda veya 20lerinin başında, sonra tatillerde memleketine, anadoluya geri dönüyor ve "oh be memleketim bee" diyorsunuz ya. işte o memleketim benim kadıköy. çünkü kadıköy benim. çünkü o memleketim ya benim! ve ne kadar şu an atıyorum izmire, ankaraya, antalyaya, adanaya döndüğünüzde aile evinizde anneniz çay yapıyor ve balkonda "oh be" diyorsunuz ya, artık o evin kentsel dönüşümden dolayı olmadığını düşünün. o hakkı bile bizim elimizden almış olabilirler belki ama onu kimse benim kalbimden asla ve asla alamayacak.

bu bir ayrılık değil canım benim, en kısa zamanda tekrar görüşene kadar, elveda!

ps: arada tabii ki ziyaretine geleceğim ve hasret gidereceğiz.