evet bende çıkmadım bugün. çalışıyorum çünkü. çalışmaya çalışıyorum daha doğrusu. dün patlayan bomba evime yaklaşık 500 metre uzaklıktaydı. ki çalıştığım bankanın bankamatikleri de tam orada. insan ister istemez düşünüyor.. ankara bombası ile istiklal bombası arasında her gün sabah 10-11 akşam da 9-11 arası işe gidip gelirken düşünmüştüm bende. istikalin içinden geçen arabalara şüpheyle bakmış, "ulan şurada birinin üstünde bomba olsa nasıl anlarsın ki" diye söylenerek insanları kesmiştim pis pis. neyse ki dün iş yoktu ve evdeydim. sesi duyduğum anda aha dedim bomba. ve ne yazık ki haklıydım. böyle anlatınca normal geliyor ama evde otururken bir ses duyduğunda bomba patladı tahminini yapıyor olmak aslında oldukça garip. gezide gaz bombası tribine girerken şimdi eyp tribine giriyoruz. savaş giderek yaklaşıyor ve hala bize bir şey olmaz diye düşünüyoruz. bombalar patlıyor , insanlar ölüyor, ertesi gün unutuyoruz. bilmiyorum herkes günlük yaşama devam edelim terör bunu istiyor evlere hapsolmamızı istiyor diyor ama bence asıl güç sahipleri işleri aksamasın, paracıkları azalmasın istiyor. ölseler de insanlar, çıksınlar harcasınlar alışsınlar istiyor. show must go on. yeeah. hassiktirsinler. bence çıkmayalım. rutin hayat aksasın. para kaybetsinler. belki o zaman dur deme zahmetine girerler bu olanlara. belki götlerini kaldırıp bir şey yapalım derler. yoksa zaten paramparça olan hayatlarımızı, gerçekten paramparça olarak kaybedeceğiz.