toplu halde yapildiginda ilginc durumlar ortaya cikarabilen bir olaydir, bi animi paylasayim:

bundan 4 yil evvel, diger 11 kisi ile beraber su an calistigim firmanin is gorusmesine davet edilmis idim. gorusmeden onceki gun, herkesten sabit bir formatta kendini tanitici kisa bir konusma hazirlamasini istemislerdi: bu isi neden istiyorsun, hayallerin neler vs, bir de kendin hakkinda begendigin ve begenmedigin 3 sey nedir.

gorusme gunu bir iki kisi konusmasini tamamlayip sirasini savdiktan sonra gruptan, yasi biraz buyuk gorunen (30'a yakin), acikcasi kanimin da isindigi bir eleman cikti, ben de pur dikkat dinlemeye basladim.

iste 3 begenmedigi ozelligini soyledi bir cirpida, sonra basladi 1. sevdigim ozelligim caliskan olmamdir, 2. iyi ozelligim insan iliskilerindeki basarimdir, 3. begendigim ozelligim ise... ee, 3. ozelligim... hay allah, unuttum heyecandan... bi saniye, hatirlayacagim... bi saniye, bi saniye... hah, 3. iyi ozelligim ise hafizamim cok guclu olmasidir! dedi ve ben koparak sandalyeden dustum...

oyle bi koptum ki iki elimle agzimi kapatiyorum, yine ses cikiyor... ben haric kimse de dogru duzgun dinlememis oldugundan millet saskinlikla donup bana bakmaya basladi... adamin da butun morali bozuldu, hevesi kacti...

sonra ara verildi, gidip adamdan ozur dilemek istedim, ama gulmem gecmiyor ki, gitsem pata kute girisecek bana adam kesin... ise alinmadi bildigim kadariyla, ama samimi olarak cok uzuldum. insallah baska gorusmelerinde benim gibi bi densize denk gelmemistir.

2011-07-27