"what can i possibly say?" ben su an ders calisiyor olmaliyim, mr cohen fonda caliyor. tekrar tekrar diyor ki "thanks, for the trouble you took from her eyes". ben her seferinde kendimi baska bir yerde buluyorum. bir tren istasyonunda mavi yagmurluklu adami goruyorum yagmurlugun omzundaki yirtiga gozum takiliyor, clinton sokaktaki muzisyenin yanindan geciyorum, jane bahcede oturuyor elinde bir tutam sac. bir daha caliyor sarki mavi yagmurluklu adam bir adim daha atiyor eve dogru, bir kadin muzisyenin kutusuna bozuk para atiyor, jane basini kaldirip iceride icki icen adama bakiyor. getiremiyorum hikayenin sonunu, sarkiyi kapatamiyorum.