1. cozmek icin neden bu kadar caba sarfetmemiz gerektigini anlayamadigim bulmacalar. klasik haline gelmis ornekleri disindakilere hicbir zaman sabrim yetmedi.
  2. şiir sadece insanın duygu ve duygu durum bozukluklarına hitap etmez, insanlar yazılan her şiir, çekilen her film kendi duygularına hitap etsin istiyor, şiire sanata böyle bakılmaz.
  3. esas mevzunun döndüğü yer.
  4. "şöyle yazıyor èluard:

    ta başından, ozan her şeyin işine yarayacağını bilir. sanrı, yürek temizliği, öfke, bellek, sağı solu belli olmayan yaşlı proteus, eski öyküler, güncel olaylar, masa ve mürekkep hokkası, tanıdık olmayan görünümler, gece yolculuğu, birdenbire anımsanan anılar, tutkunun geleceği, düşüncelerin, duyguların, nesnelerin ateşlenmesi, gözle görülmeyen çıplaklık, çıplak gerçek, dizgelerin yumuşaması, saçmaya ulaşana dek mantığın yok olması, baskı altına alınamayan usa ulaşıncaya kadar saçmanın kullanılması, şiirin uyumunu sağlayan işte bunlardır – sessizlerin, seslilerin, hecelerin, sözcüklerin ustaca veya acemice bir araya getirilmesi değil."

    (bkz: kaynak)
  5. bak bu gece de vardı sabaha
    islak sema altında
    yere düşen her damla
    aşığın gözlerinden alınma
    &
    gerçekler madem çok acı
    ayılmasın kafamız verin şarabı
    kavonoz dipli dünya da
    her gerçeğe kapattık kapımızı
    &
    dokunaklı bir şiir olsun istedim, anlattım bu dizelerle
    ben dokunamıyorum bari sözlerim dokunsun diye
    dilim varmıyor ki demeye bitti bu hikaye
    kırılır belki ama kalbim kesmez umudu istikbale

    örnek olarak bunlar verilir, ortadaki rubaidir anlayacağınız gibi.