-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.20)
spaghetti delisi tarantino, kill bill vol.2 ve django unchained'den sonra yeniden aynı sularda yüzüyor. tim roth ve michael madsen'i yeniden bir araya getirdiği filmde kurt russell, jennifer jason leigh, samuel l. jackson, bruce dern gibi oyuncular da yer alacak.
-
ilk bölümlerdeki diyaloglar sebebiyle olumsuz eleştiri almış film galiba sıkılanlar olmuş. fakat başındaki o sahneler olmasaydı eğer filmin sonunda izleyici o doyuruculuğu alamazdı bence. tarantino yine döktürmüş bana kalırsa. samuel jackson'ın oyunculuğuna diyecek laf yok. -
bütün tarantino filmleri içinde en iyisi olmasa da harika müziklere müthiş kurguya sahiptir. ayrıca panavision ultra 70 ile çekilmiş harika işler çıkarmıştır tarantino ama efsane olan kısmı müzikleri şüphesiz. -
70mm ultra panavision kamera ile çekilmiştir.
1966dan beri bu kamera ile çekilen ilk filmdir.
(bkz: ben-hur) vb. -
birçok kişi tarafından konuşmaların uzun tutulduğu, aksiyon sahnelerinin geciktiği konusunda eleştiri alsada ben filmi, o lanet kapının dibinde oturup oradan izlediğimi hissettim. bence tarantino'nun izleyiciyi filmin atmosferine sokmayı başardıği en güzel film. -
70 mm ultra panavision kamera ile çekilmiştir evet. Yani gerçekten 1966'daki kameranın kendisiyle çekilmiştir.
Bir Q&A'da zorluklarından bahseder Tarantino. Hiç bu kadar geniş bir kameram olmamıştı, çok zor oldu her yeri düşünmek vs. gibi.
Hatta çok sevdiği hızlı zoom efektlerini de kullanamamıştır.
Q&A linki ( Soruları soran da Christopher Nolan'dır :) ): Link -
kırılım noktasına kadar olacakları tahmin edemeden sadece gerginlik ile kendisini izleten tarantino, film kırıldıktan sonra yine kendinden eserler vererek sürprizler yaratmaya başlıyor. samuel l. jackson her zamanki gibi uniq ses tonuyla kendisini hayranlıkla seyrettiriyor. tabi bir de filmde tarantino'nun vazgeçilmezlerinden olan ''blood scenes'' leri bolca abartılarla izledik ve kill bill: volume 3 ile izlemeye devam edeceğiz. -
pulp fiction ve kill bill serisinden sonra aklımdaki tarantino sıralamasında üçüncülüğe oturan yapıt. tarantino'nun mekan seçimi, diyalogları, kostümleri ve müzik konusunda ki şansı dışında filmlerinde -bana göre- çok önemli bir özelliği daha var. her oyuncudan maksimum verimi almasını bilen yegâne yönetmen kendisi. tamam oyuncular iyi olabilir senaryo iyi olabilir lâkin bir yönetmenin her filminin her sahnesinde ki her oyuncu da iyi olamaz arkadaşlar. adam resmen oyuncunun bütün yeteneğini emmüklüyor. bu gerçekten inanılmaz bir yetenek. bizi sinema sektöründe kendisinden mahrum bırakmaması dileklerimle. -
django'dan ziyade rezervuar köpeklerinin western versiyonu gibi olan tarantino filmi. django ile tek ortak yanı western'lik. yoksa her türlü daha iyi bir film django'dan.
soundtack ve christopher waltz faktörleri hariç. -
django'dan daha iyi olduğu iddia edilen, tarantino'nun son filmi. -
klasik bir tarantino filmi .bolca ikili diyaloglar,alakası yokmuş gibi görülen olayların bir şekilde aynı kapıya çıkması, sürprizler , gene fazlaca feedback, tabii ki olmaz ise olmaz bol kan .
ciddi manada , filmde oyunculuk açısından sırıtan birisi yoktu ki zaten , filmi kotaran en önemli unsur buydu bence.
(bkz: samuel l. jackson) iyi ki silahşör falan olmamış dedirtiyor, o derece başarılı bir rol yapıyor, seyrederken an geldi koltuğumda beni bile vuracakmış hissi verdi. (bkz: walton goggins) çok iyi.(bkz: kurt russel) ise fazla suya sabuna bulaşmıyor.
bir tarantino filminden ne beklersiniz ki ? bol diyalog , arka mekan zenginliği, sürpriz gelişmeler , kanlı sahneler ve illa ki, değişik bir son. alın bu filmde hepsi var zaten.
müzik konusunda ise büyük usta (bkz: ennio morricone) ' un hakkını da teslim edelim.
87 yaşında hateful eight soundtrack'i ile sonunda kavuştu hayaline .