itiraf ediyorum youreads.

ben ehliyetimi 1 sene önce aldım. malum arabamız otomatik vites olduğu için en son manuel vitesli arabayı ehliyet sınavında kullandım. velhasıl geçen günlerde sevgilimin balosu vardı. bende arabayla onu alayım evinden, baloya birlikte gidelim gece de ben bırakırım diye plan yaptım. tabii plan ikimizin de kafasına yatınca gittim pederden arabayı rica ettim. ama işler hiç umduğum gibi gitmedi o gün araba ona lazımmış. bende güvendiğim sevdiğim bir arkadaşımdan rica ettim durumu anlattım, o da sağolsun kırmadı o öğlen aldım arabayı. bir kaç saat bekleyeceğimi bile bile gittim direk evlerinin önüne. kendi kendime plan yaptım telefonu şarja takar bir şeyler izlerim falan diye. değinmeyi unuttum zira sizin anladığınızı varsayıyorum, araba manuel vitesli. neyse kaldırdım arabayı tabii uzun zamandır deneyimlemediğim bir olay -unutmuş değilim ama körelmiş tabii kazanılan yetenek- bastım direk evlerinin önüne doğru gittim. gittim fakat hem park yeri yok hem de biraz eğimli yol. ben çok sıkışık bir yere park edeyim derken -yarım debriyaj olayını da tam anımsamaya başlarken- öndeki arabanın arkasına azıcık dokundurdum. bizim arkadaşın arabasının ön kaportası azıcık yerinden çıkar gibi oldu. diğer arabada da pek bir hasar yoktu. ben zar zor kaportayı yerine oturttum adam da bas git deyince topuklayıp az öne park ettim. günün geri kalanı planlanan gibi gitti. arkadaş arabanın önünü daha önce de bir yerlere dokundurdu bunu bildiğimden o gece arabayı kendisine sessizce bıraktım ve bu konu hakkında tek kelime etmedim. ama içimde hep bir burukluk kaldı keşke götürseydim çizilen yeri hallettirseydim falan diye. ama hep dedim ki boşver olan oldu.

bu da ilk itirafımız olsun youser'lar. selametle.