aslolan " paylaşmak" tır . ama dert , ama keder ; ama sevinç , ama hastalık ; ama maddiyat , ama sevgi .. entel fikirlerin soyutsuz bir şekilde hava da uçuştuğu gibi "aşk" ı öldürmez . hatta aşkı , evlilik için benmari usulünde eriyen çikolataya benzetmek de mümkün . sıcaklığı harlı değil ama hep var . hep akışkan ve yoğun ve hayatın bütününe yayılmış halde .

yine sanılanın aksine özgürlüğe de ket vurmaz . neden vursun ki ? herkesin kendince bir yaşam tarzı var , söz konusu bir yaşamak adına birlikte bir hayat arkadaşlığı kurulmuşsa karşılıklı anlayış bunun en büyük istikrarı olacaktır zaten .

evlilik araç değil , amaç da değildir . " sevginin sonucu , bağlı yaşamak ama " bağımlı " olmama halidir . mutluluğu "zirve " olarak görmeyen zihniyetler için , ortak paylaşımlar ışığında bölünüp çoğalmadır . sevgi hiç bir zaman aşağı çekmez . aşağı çeken sevgi , sizi yok oluşa sürükler , psikolojik şiddetin yegane sonucudur . onaran ve insanı çoğaltan bir şeyin adını " sevgi " koymak ahmaklıktır .

son olarak da evlilikte en önemli konuların başında cinsellik gelir diye bir şehir efsanesi vardır ki aslı iletişimdir . iletişimden uzak olan çift için başka hiç bir şeyin tam olabilmesi söz konusu olamaz .