herakles bana önce evet tabi dedirtti ama sonra düşündürdü. karşıtların birliği mi yoksa tamamlayanların birliği mi? değişim mi yoksa çürüme mi?

karşıtlık tam karşıtlık olmayabiliyor yine de birlikte var olabiliyorlar denilebilir mi? örneğin bardağın 2/3 ü dolu ile 1/3 ü boş aynı mantıkta aynı şeydir. ters tamamlayanlar sonsuza kadar birbirini tamamlayarak oluşu gerçekleştirir. bunu kenara not alalım.

diğer husus ise değişim, "değişim" bence çok köhne bir laf. yani üstünkörü, birisi bana değiştim dese o ne demek derim. geliştin mi, büyüdün mü, öğrendin mi, çürüdün mü? bunu evren için düşünmek de aynı bana göre, değişim basit kalır olayı oluşu anlatmaz. bir normal dağılım eğrisi başlar yükselir alçalır ve biter. hayat böyle ifade edilmelidir. a noktasında b noktasına giden bir düz çizgi de değişimi ifade etmektedir. fakat hepimiz biliyoruz ki canlıda böyle bir değişim yoktur belki cansızın (maddenin) döngüsü budur.

o yüzden değişmek değil belki dönüşmek kullanılabilir. 2 yaşında bir çocuk günün birinde 92 yaşına geldiğinde aa değişmişsin demeyiz. dönüşmüştür o.

dönüşmek bile yeterli bir kelime değil çünkü yönü vardır bunun. çürümek bir dönüşüm, doğmak da bir dönüşüm. gelişmek de bir dönüşüm, daralmak da.

o zaman bir toparlamak gerekirse; yaşam, ters tamamlanmalarla dönüşerek akan ola-geliş-gidişlerdir.