" durdum.
onu son gördüğümde üzerinde krem renkli bir hırka,
duvarları rutubetli eski bir fabrika odasında,
sağ kol dirseğinin hizasında yedi adet kalmis beyaz ciltli sigarasının kokusunda,
sıcak bir hoşgeldin duruyordu bana dair dudağında,
olmam gereken yerde idim o anda,
o'nun zamanında.
veda etmeye geldiğinde insan,
yada veda edilirken kendisine,
ya da terk edilirden,
ya da terk ederken,
bir daha göremeyeceğim olgusuna kapıldığında,
hissettikleri yerine hissettirdikdiklerini düşünerekten,
hep aynı güzelliği ile hatırlamak adına fazla kalamıyor yanında..
doğru zamanda gelen yanlış insan ile yanlış zamanda gelen doğru insanın ayırımında,
bağlanmaktan korkmadan belki başka bir hayatta,
konuşarak kırmadan belki başka bir lisanda,
kurtulma ümidimiz olan belki başka bir yalnızlıkta.. "