işte aradığım başlık! enine boyuna tartışmak için birebir. fakat yine de:

konsepti bozuk soru. insan olarak hep bazı şeyleri kendimize göre düşünüyoruz. mesela

* uzaylı tasvirlerinde uzaylılar hep insanlara benzerler. ki böyle bir zorunluluk yok. örümcek biçiminde olup aynı zamanda zeki olabilirler. ama öyle düşünmeyi tercih etmeyiz.

* zamanın başlangıcı ve sonu olduğunu düşünmemiz. yine insanın doğum-ölüm olayıyla benzerlik gösterir. bu özelliğimiz zamana aktarmaya çalışırız.

* evrenin sınırını bulmaya çalışmamız. çünkü bizim bildiğimiz her şeyin bir sonu vardır. oysa evrenin sonu olmak zorunda degil. düşünün mesela şu an "evrenin niye bir sonu olsun ki?"

bu da bunun gibi bir soru. tanrı'nın doğmak-ölmek gibi bir özelliği yok ki kendini öldürebilsin. veya zamanın başlamak gibi bir olgusu yok. veya evrenin sınırlı olmasını gerektirecek bir dogma yok.

ayrıca, tanrı bir insan konseptidir. dolayısıyla siz ona ne özellik yüklerseniz, o o olacaktır. ölümsüz derseniz ölümsüz, mükemmel derseniz mükemmeldir. dünyada kimse allahın katına çıkıp sonra geri dönüp bilimsel bir makale yazmadı. dolayısıyla bunların hepsi kurgusal. bunu yaptığını düşünen ilk kişi de (aslında ilk değil) bol keseden, felsefi irdeleme yapmadan ne sıfat bulduysa peşine sonsuz sıfatı ekleyince, 2000 yıl sonra biz düşünüyoruz çelişkilerini.

bu iki önermenin yan yana olması mantıksal çelişkiye neden olur. aynısı "her şeyi yıkan kuvvet, yıkılmayan duvar ile karşılaşırsa ne olur" sorusunda da var. her şeyi yıkan bir kuvvet olsa, o duvar olmazdı. duvar olsa, o kuvvet olmazdı. böyle düşünmek lazım.